De watersnood
Het was een koude nacht, met storm op zee.
En ook de hoge springvloed hielp niet mee.
De buitendijken lang niet hoog genoeg,
waardoor de zee er stampend over sloeg.
De binnendijken waren laag en zwak.
Het water ging erdoor, met veel gemak.
Heel Zeeland heeft de koude zee gevoeld.
De huizen en de dorpen weggespoeld.
Refrein:
Leven met water.
Voor nu en voor later.
Het was door het oog van de naald.
Laat dammen en dijken nooit meer bezwijken.
Die ramp mag niet worden herhaald.
We hebben er duur voor betaald.
De mensen klommen op hun koude dak.
Of bleven drijven aan een plank of tak.
Kwam er een vliegtuig of misschien een boot?
Wie bracht er redding bij de watersnood?
De hulp schoot toe, ook van het vaste land.
Bij narigheid gaan mensen hand in hand.
Men hielp elkaar, en samen werd gerouwd.
En daarna werd de boel weer opgebouwd.
Refrein:
Leven met water.
Voor nu en voor later.
Het was door het oog van de naald.
Laat dammen en dijken nooit meer bezwijken.
Die ramp mag niet worden herhaald.
We hebben er duur voor betaald.
Brug:
De ramp hield Zeeland jaren in de ban.
Wat resulteerde in het Deltaplan.
Met bruggen, dammen, dijken. Sterk en hoog.
De zee verjaagd. Wij blijven voortaan droog.
Refrein:
Leven met water.
Voor nu en voor later.
Het was door het oog van de naald.
Laat dammen en dijken nooit meer bezwijken.
Die ramp mag niet worden herhaald.
We hebben er duur voor betaald.
Leven met water.
Voor nu en voor later.
Het was door het oog van de naald.
Laat dammen en dijken nooit meer bezwijken.
Die ramp mag niet worden herhaald.
We hebben er duur voor betaald.
Over dit liedje
Tekst: Marian van Gog
Muziek: Majel Lustenhouwer